سیدامیرمنصوری

منظر، پدیده‌ای نوظهور در معارف مربوط به مکان است که در زبان فارسی به‌دلیل سابقه طولانی واژه منظر با شبهۀ «شناخته‌شدن» روبروست. مفهوم جدید منظر، به‌دلیل تعارض ماهوی آن با دوقطبی کارتزین (عالم‌های جداگانه عین و ذهن) حاکم بر نظام تعلیم و تربیت، به آسانی شنیده و به دشواری فهمیده می‌شود: پدیده عینی-ذهنی واحد که در عین آنکه کالبد است، کالبد نیست و بالعکس.
در ایران از آغاز دهۀ 80 شمسی مفهوم منظر در دانشگاه رایج شد. پیشتر در سطح جامعه و به‌مثابۀ نوعی مطالبۀ کیفیت نیز مطرح گردیده بود. در دو دهۀ گذشته اقبال به مفهوم منظر شتاب زیادي گرفته است. این جاذبه، آسیب‌های طبیعی خود را نیز به همراه داشته است: تعریف‌های خودبنیاد و تفسیرهای سلیقه‌ای به‌خصوص در بستر زبان فارسی که واژه منظر را از هزار سال قبل شناخته شده بود، این اتفاق بیشتر رخ داده است. براي جلوگیری از بدفهمی منظر لازم بود تا تعاریف استاندارد و علمی متکی به منابع معتبر بیان شود. در راه انجام این مهم، پژوهشگران کتاب حاضر دریافتند که کثرت تعابیر خودبنیاد چنان بر تعاریف علمی غلبه کرده که لازم است در گام نخست از هر آنچه که آنچه منظر نیست تبری جسته شود. پس از آن است که می‌توان بر «آنچه منظر است» پاي فشرد.

پرداختن به موضوع مجسمه شهری مقوله‌ای است که نیازمند نگاه جامع و راهبردی نسبت‌به تحقق اهداف مدیریت شهری است. مجموعه پیش رو برآمده از برگزاری نشست‌ها و مصاحبه‌های تخصصی، نقد اخبار و وقایع مربوطه و کوتاه‌نوشت‌های کارشناسانه حول موضوع مجسمه شهری در ایران است که در انتخاب اولویت‌های راهبردی می‌تواند کمک‌رسان باشد.

گردشگری در ایران، نیازمند متولی دانا و حکیم است تا پیش از هر چیز، چیستی نظام گردشگری را تببین کند.

نجات بخشی، هدف اول و راهبرد اصلی هر نوع مداخله نوسازانه در شهرهاست و سازمانهای نوسازی کشور باید بر اساس آن برنامه ریزی و تجدید سازمان شوند.

مقصود از زیبایی شناسی معماری در این اثر، یافتن قواعد مشترکی است که صورت معماری قزوین را از نخستین دوره های آن، که آثارش باقی است، تا دوره معاصر هدایت کرده است. صورت، ماده معماری است که از شکل و تناسبات آن، حجم و ترکیبات آن، تزیینات و اندامش، نور و حرکت (فهم متوالی اجزای فض) به دست می آید. هر جزء از صورت و در هر نمونه، برای ظهور از قاعده ای تبعیت کرده است. معماران هر عصر ادراک خود از آثار دیگران را پالایش کرده و در اثری جدید به معرض داوری مردم گذارده اند.

مرور تلاش خودجوش عده ای از استادان دانشگاه، که با حمایت گروهی از متخصصان همراه شد و به تشکیل ده جلسه مناظره در ایسنا گذشت، مثال خوبی برای ارزیابی جایگاه نظر کارشناسی در روند تهیه طرح های توسعه شهری در ایران است.

شهر امروزی قزوین حاصل تغییر و تحوّلاتی است که طی دوره های مختلف تاریخی در آن رخ داده و ردّ آنها در این شهر قابل شناسایی است.