فروشگاه

خواجه نصیرالدین طوسی در هنگامه‌ای پرآشوب از تاریخ ایران، قدم به عرصۀ هستی نهاد یعنی دوره‌ای که مصادف بود با فروپاشی و زواِل سیاسی سرزمین ایران و درپی آن، از هم گسیختگی حیات عقلی و اخلاقی در گوشه و کنار مرزهای فرهنگی ایران‌زمین.
با نگاهی گذرا به آثار به‌جامانده از این دانشمند پرآوازه، به‌نظر می‌رسد که پیش از فتح قلعۀ الموت، بیشترین کوشش و اهتمام او
پرداختن به دو مقولۀ فلسفه و اخلاق بوده است.
شهرت عمدۀ خواجه‌نصیرالدین طوسی پرداختن به علومی چون ر یاضیات، نجوم، جغرافیا، فلسفه و منطق است. اگوست کنت در تقویِم خود که به معرفِی فلاسفه می‌پردازد، نام خواجه‌نصیرالدیِن طوسی را به‌مانند ابن‌سینا بر یكی از روزها می‌گذارد.
متن حاضر بازنویسی نسخۀ خطِی سی فصل در معرفت تقویم، تألیف خواجه‌نصیرالدین طوسی است.
این کتاب در سال ۶۵8 هجری قمری، تقریبا چهار سال پس از خروج وی از قلعۀ اسماعیلیه به رشتۀ تحریر درآمده است. نثر کتاب، نثری علمی است که یک حوزۀ تخصصی را دربرمی‌گیرد. پژوهشگری که بازخوانی این نسخه را برعهده داشته، سعی کرده است تا حد امكان، نسخ خطی موجود و در دسترس را تَطبیق دهد.

منظر، پدیده‌ای نوظهور در معارف مربوط به مکان است که در زبان فارسی به‌دلیل سابقه طولانی واژه منظر با شبهۀ «شناخته‌شدن» روبروست. مفهوم جدید منظر، به‌دلیل تعارض ماهوی آن با دوقطبی کارتزین (عالم‌های جداگانه عین و ذهن) حاکم بر نظام تعلیم و تربیت، به آسانی شنیده و به دشواری فهمیده می‌شود: پدیده عینی-ذهنی واحد که در عین آنکه کالبد است، کالبد نیست و بالعکس.
در ایران از آغاز دهۀ 80 شمسی مفهوم منظر در دانشگاه رایج شد. پیشتر در سطح جامعه و به‌مثابۀ نوعی مطالبۀ کیفیت نیز مطرح گردیده بود. در دو دهۀ گذشته اقبال به مفهوم منظر شتاب زیادي گرفته است. این جاذبه، آسیب‌های طبیعی خود را نیز به همراه داشته است: تعریف‌های خودبنیاد و تفسیرهای سلیقه‌ای به‌خصوص در بستر زبان فارسی که واژه منظر را از هزار سال قبل شناخته شده بود، این اتفاق بیشتر رخ داده است. براي جلوگیری از بدفهمی منظر لازم بود تا تعاریف استاندارد و علمی متکی به منابع معتبر بیان شود. در راه انجام این مهم، پژوهشگران کتاب حاضر دریافتند که کثرت تعابیر خودبنیاد چنان بر تعاریف علمی غلبه کرده که لازم است در گام نخست از هر آنچه که آنچه منظر نیست تبری جسته شود. پس از آن است که می‌توان بر «آنچه منظر است» پاي فشرد.

اطلس منظر، روايتی از واقعيت سرزمين است كه آن را با رويكرد كل‌نگر مورد بررسی قرار می‌دهد. در فرايند اطلس منظر، داده‌های پايه به صورتی خوانش می‌شوند كه به تشخيص يك واحد يا سلول پايه تشكيل‌دهنده سرزمين منتهی شود. برای اين منظور، اطلس منظر درصدد شناخت ویژگی‌های مشترك يك سرزمين برمی‌آيد كه بتوان آن را با دلايل جغرافيايی، تاريخی، اقليمی، فرهنگی، اقتصادی و … يك واحد يكپارچه شناخت. در اين «بوم». به زبان ديگر، اطلس منظر به شناخت بوم‌های سرزمين منتهی می‌شود.