شهره جوادی

مقصود از زیبایی شناسی معماری در این اثر، یافتن قواعد مشترکی است که صورت معماری قزوین را از نخستین دوره های آن، که آثارش باقی است، تا دوره معاصر هدایت کرده است. صورت، ماده معماری است که از شکل و تناسبات آن، حجم و ترکیبات آن، تزیینات و اندامش، نور و حرکت (فهم متوالی اجزای فض) به دست می آید. هر جزء از صورت و در هر نمونه، برای ظهور از قاعده ای تبعیت کرده است. معماران هر عصر ادراک خود از آثار دیگران را پالایش کرده و در اثری جدید به معرض داوری مردم گذارده اند.

انتشار کتاب سنگ نگاره های ساسانی در سال 1388، در ابتدا واکنشی طبیعی بود برای رفع نواقص و ابهاماتی که در شرح کتیبه های ساسانی سرزمین ایران وجود داشت. پژوهش مذکور روشن کرد نزديک به يک سوم نقوش موجود به دقت مورد بررسي قرار نگرفته و برخي از تصاوير شهرياران اشتباه معرفي شده است. پژوهش ها برای تألیف آن کتاب، ضرورت دقت و تعمق در سنگ نگاره ها را به مثابه اسناد مکتوم و گرانبها آشکار ساخت.